De afgelopen uitvaart was een andere uitvaart dan anders…. De moeder van een vriend was overleden en ze vroegen aan mij of ik de uitvaart wilde regelen. Ineens was ik niet alleen uitvaartleider maar ook vriendin.
Emoties kwamen meer binnen
Hierbij had ik te maken eigen vrienden die ik advies moest geven. Dit is toch anders dan “normaal”, wanneer ik adviezen als buitenstaander geef. Doordat ik de familie goed kende, kwamen de emoties toch meer binnen.
Waar ik normaal ervaar dat ik ondersteunend ben in de emoties merkte ik dat ik nu onderdeel was van de emotie. Dit maakt het werk als uitvaartleider maar ook vriendin toch anders.
Absolute perfectie
Ik merkte aan mezelf dat ik af en toe ook wat onzekerder was dan normaal, wat zouden ze nou van mij vinden als uitvaartleider van eerlijke uitvaarten? Waarschijnlijk zou iedereen dit hebben, die op dat momenten in mijn schoenen zou staan. Ieder gaat hier op zijn eigen manier mee om. De ene wordt gevoeliger, de ander bespreekt meer en de volgende gaat nog meer zijn best doen. Dit laatste was bij mij min of meer het geval. Ik doe natuurlijk altijd mijn uiterste best, waarbij ik naar perfectie streef.
Ik heb de eigenschap dat elke uitvaart perfect moet zijn maar nu wilde ik absolute perfectie.
Ik heb de eigenschap dat elke uitvaart perfect moet zijn maar nu wilde ik absolute perfectie.
Bijzondere ervaring als uitvaartleider maar ook vriendin
Na de uitvaart moest ik meer dan anders bijkomen want emoties kosten nu eenmaal veel energie. Al met al kijk ik terug op een bijzondere ervaring en het allerbelangrijkste: de familie/ vrienden waren erg blij dat ik de uitvaart begeleid heb.