In mijn werk streef ik naar perfectie bij iedere uitvaart. Nabestaanden hebben immers het recht op het meest perfecte afscheid van hun dierbare.
Ook ik maak fouten
U raadt natuurlijk al dat dit niet altijd lukt. Zo ook bij de afgelopen uitvaart die ik verzorgd heb. Een groot leerproces voor mijzelf en een situatie waar ik uiteindelijk weer sterker uitkom.
Frustratie
Alleen de weg ernaar toe leidt tot een hoop frustratie en kopzorgen. Waarom heb ik nou niet zus en waarom heb ik nou niet zo? En misschien herkenbaar maar op de 1 of andere manier als er iets mis gaat dan lopen er uiteindelijk allerlei dingen mis. Juist dan wil ik dat de rest heel goed verloopt en helaas gaan dan de dingen waar niemand invloed op heeft mis.
Gelukkig is het uiteindelijke afscheid goed verlopen en kijkt de familie daar met een goed gevoel op terug.
Door fouten nog meer perfectie bij iedere uitvaart
Ook ik ben dus maar een mens en ook ik maak dus wel eens fouten. Uiteraard vind ik dit niet leuk, maar zoals ik al schreef is bovengenoemde situatie voor mij ook weer een leerproces. Door fouten ontstaat er bij mij eigenlijk nog meer perfectie bij iedere uitvaart. Zo blijf ik bij iedere overledene streven naar het meest perfecte afscheid.
