Hieronder vindt u verschillende gedichten voor een rouwkaart. Wellicht zijn er in meerdere gedichten bepaalde zinnen die u aanspreken. U kunt verschillende stukjes, of zinnen van bepaalde gedichten, natuurlijk ook tot een gedicht maken, dat bij u past.
Sterven doe je niet ineens,
maar af en toe een beetje
en alle beetjes die je stierf,
’t is vreemd, maar die vergeet je,
het is je dikwijls zelfs ontgaan,
je zegt ik ben wat moe,
maar op een keer dan ben je aan
je laatste beetje toe.
Toon Hermans
***
Alles is heimwee
wolken en water
alles is heimwee
naar vroeger – naar later
vroeger is over
later – een ster
gisteren is oud
en morgen nog ver
Toon Hermans
***
Waarom zijn er zoveel vragen
Waarom is er zoveel pijn
Waarom zijn er zoveel dingen
Die niet te begrijpen zijn
***
Een lege plek,
een groot gemis.
Een fijne herinnering is al
wat er nog is.
Jou te kennen,
vond ik zo fijn.
Je los te laten,
dat doet pijn.
***
Zoals een boot heel langzaam
achter de horizon verdwijnt
zo hebben wij de laatste jaren
stap voor stap
afscheid van je moeten nemen
wat blijft zijn onze herinneringen
***
Het leven was voor jou een schommel
die hoger zwaaide dan alle bomen,
en op het hoogste punt beland,
ben je in de hemel aangekomen.
***
Weinig nemen en veel geven
Altijd hartelijk en warm
Als de mensheid zoals jij was
Was de wereld niet arm
***
Afscheid nemen
is met zachte vingers
wat voorbij is dichtdoen
en verpakken
in goede gedachten der herinnering…
Is verwijlen
bij een brok leven
en stilstaan op de pieken
van pijn en vreugde…
Afscheid nemen
is met dankbare handen
weemoedig meedragen
al wat waard is
niet te vergeten…
Is moeizaam
de draden losmaken
en uit het spinrag
der belevenissen
en achterlaten en niet kunnen vergeten…
Dietrich Bonhoeffer
***
Lieverd,
leven is als sneeuw
je kunt het niet bewaren
troost is
dat jij er was
uren, maanden, jaren.
Herman van Veen
***
Als tranen een trap kunnen bouwen
en herinneringen een brug
Dan klimmen wij hoog naar de hemel
en nemen wij je gewoon mee terug.
***
Als het lichaam niet meer wil
en het leven wordt een lijden
kan men dankbaar zijn
dat God het komt bevrijden
***
Afscheid nemen, je wilt het niet
Het doet zo’n pijn, het doet zo’n verdriet
Afscheid nemen was deze keer
“Ga maar lief, vecht niet meer…”
***
Je was een rots in de branding
en koerste recht door zee
Je trotseerde storm en golven
alleen… je had de wind niet mee
***
Je bent niet meer
daar waar je was,
maar overal
waar wij zijn
***
Huil maar niet omdat ik er niet meer ben,
maar glimlach omdat ik er was
***
Zijn werk
Zijn kracht
Zijn interesse voor het leven
Zijn moed zo sterk
Hij heeft er alles voor gegeven
***
Abrupt weggerukt uit ons midden,
maar alles draait voort.
Je blijft in ons hart,
daar waar je hoort!
***
Er zijn tranen die niet gedroogd willen worden.
Er is verdriet dat niet gedeeld kan worden.
Er is een leegte die niet raakt opgevuld.
***
Samen nog zoveel plannen.
Samen nog zoveel te doen.
Onvoorstelbaar – onvoorspelbaar
wat de dood met deze plannen kan doen.
***
Soms zou ik willen
dat gisteren nooit voorbij ging,
omdat vandaag alles zo anders is.
***
Opeens was er nog zoveel te zeggen.
Opeens was er nog zoveel te vragen.
Opeens is het te laat.
***
Opgewekt en zorgzaam, nooit vragend, nimmer klagend.
Moedig ging je door, steeds weer, tot op het laatste moment.
Het wilde niet meer.
***
Je moeder blijft je moeder
zo eigen en vertrouwd.
Je wilt haar niet graag missen
omdat je van haar houdt.
Maar eens dan komt de dag
dat je haar moet laten gaan.
Je verstand zegt dat het goed is
maar in je ogen blinkt een traan.
***
Het is ons maar geleend,
de vele mooie dingen.
Ons onbetwistbaar eigendom,
zijn de herinneringen.
***
Rust nu maar uit
Je bent nu bevrijd uit je lijden,
maar ach, wat is het zwaar
van jou te moeten scheiden.
***
De levensklok is ten eind gelopen,
‘t ijverig tikken is voorgoed verstomd.
Nu gaat voor hem/haar de hemel open,
tijdloos is de eeuwigheid die komt.
***
Dwars door de stille leegte
klinkt de echo van jouw lach.
Zachtjes, van een afstand,
alsof ik je daarnet nog zag.
***
Ik wou dat ik een vogel was met zachte, witte veren
en vliegen kon, heel hoog, naar jou
om nooit meer terug te keren.
***
In je hart leven mensen
die daar helemaal thuis zijn
en die daar blijven wonen,
zelfs als ze er niet meer zijn.
***
Rust nu maar uit, je strijd is gestreden.
Je hebt het zo ontzettend moedig gedaan.
Niemand kan begrijpen hoe je hebt geleden.
***
Zoveel soorten verdriet
ik noem ze niet.
Maar één, het afstand doen en scheiden.
En niet het snijden doet zo’n pijn,
maar het afgesneden zijn.
M. Vasalis
***
Waar je ook bent, ik zou het niet weten.
Niet in afstand of tijd te meten.
Maar ik heb je bij me,
diep in mij,
daarom ben je zo dichtbij.
***
De herinnering aan jou
nemen we nu mee
Zo gaan we steeds verder
alleen of met z’n twee
***
In stilte of met woorden
met een glimlach of een traan
jouw liefde blijft
voor altijd in ons hart bestaan
***
Vergeet-me-nietjes zaaide jij
in zoveel kleine dingen
in wie je was, in wat je zei
zoveel herinneringen
Vergeet-me-nietjes overal,
jouw naam bij mij geborgen
wij reizen samen door de tijd
voor altijd, nu en morgen
***
De gloed van de avond, het zonlicht verdwijnt
Wij lopen nu allen in jouw licht dat schijnt
***
Het leven is bijzonder
We staan er niet bij stil
Afscheid, leven zonder
Is wat niemand wil
***
De zon scheen
de vogels floten
de bloemen bloeiden
en toen werd het stil
***
Waarom zijn er zoveel vragen
Waarom is er zoveel pijn
Waarom zijn er zoveel dingen
Die niet te begrijpen zijn
***
Niemand gaat echt dood.
Iedereen leeft voort.
In andermans denken, doen en voelen
en als je goed geleefd hebt,
dan leef je na de dood
meer dan ooit te voren.