Een afscheid kan naar ieders wens plaatsvinden en op vele manieren. Ook het rouwvervoer hoeft niet alleen met een traditionele rouwauto plaats te vinden. Anja mocht enige tijd geleden een afscheid met een koets verzorgen inclusief een tour door de binnenstad. Dit was een zeer bijzonder afscheid en een hele ervaring. Dit deelt zij graag met u.
‘Doe maar een mandje en een koetsje’
Het is maandagmiddag als er een familie belt voor een kennismakingsgesprek. Ik vertrek meteen daarna want het overlijden van mevrouw gaat snel plaatsvinden, zo vertellen zij.
De familie wil graag een vrouw die de uitvaart verzorgt en iemand die buiten de ‘box’ met hen meedenkt. Ze willen me zien, om te kijken of het klikt tussen ons.
Ik ken mevrouw, bedenk ik me als ik in de auto stap, ik herken de naam. Aangekomen bij de familie weet ik het zeker. We halen wat herinneringen op van ruim 30 jaar geleden.
Op mijn vraag of zij ideeën hebben over de aankomende uitvaart en of mevrouw speciale wensen heeft, klinkt er bijna in koor: “jazeker!” Een mand, een koets met witte paarden en een tour door de binnenstad, waar wij met z’n allen achteraan lopen. Tijdens de twee seconden waarbij er beelden voorbij flitsen in mijn hoofd, hoor ik mezelf zeggen: “dan gaan we daar voor zorgen”.
Het klikt. We nemen afscheid en vanaf dat moment ben ik 24 uur beschikbaar voor deze familie.
Tour door de binnenstad… Hoe dan?
In de auto terug naar huis denk ik: hoe dan? Die mand en koets dat gaat lukken maar die tour door de binnenstad? Meivakantie, drukte, paaltjes, opgebroken straten, gemeente?
De volgende ochtend vindt het overlijden plaats. Na een liefdevolle verzorging door de familie zelf, wordt mevrouw in een uitvaartmand gelegd. Dan kom ik naar ze toe voor het bespreken van de uitvaart. Er wordt een prachtige grijze koets uitgezocht, er zijn er maar 2 van in Nederland.
In de dagen die daarop volgen hebben we intensief contact. Eerst de rouwkaarten versturen met de tekst over de koets tour door de binnenstad.
“Onmogelijk”, vertelt een ambtenaar van de gemeente me. “Niets is nog zeker”, zegt hij. Ik begrijp zijn kant en hij de mijne. Op dat moment vind ik mijn kant veel belangrijker. We nemen de gok.
Net voor het weekend krijgen we groen licht van de gemeente!
“We willen graag proosten bij het graf met een glaasje Beerenburg en muziek”, zegt de familie, “dat dronk ze altijd”.
Wat een prachtig idee! Ik zet mijn collega in die daarvoor gaat zorgen.
Na het weekend zetten we de puntjes op de i.
Ik leer veel
Op de dag van de uitvaart parkeert de koetsier zijn paardentrailer op de plaats 
waar de afscheidsdienst zal plaatsvinden. De paarden worden aangespannen en het draaiboek gaat lopen.
We halen mevrouw op bij het uitvaartcentrum en mijn collega en ik begeleiden de koets met de auto naar het beginpunt van de tour. Er staan boa’s klaar op het bruggetje in de binnenstad, de palen zijn weg.
Iedereen is wat gespannen, ook de paarden. De koetsier vertelt mij dat dit komt omdat ze op een brug staan. Dit voelt anders aan onder hun hoeven.
Ik leer veel deze afgelopen week.
Afscheid met een koets en de tour door de binnenstad
We gaan lopen, de drukte van de binnenstad in. We naderen de bocht, waarna in de straat de familie en vrienden klaarstaan om mee te lopen. Het moet een prachtig gezicht zijn. Er worden foto’s gemaakt en er is stilte. Alleen de hoeven van de witte paarden zijn te horen. Ik laat het allemaal los.
Het is gelukt, op tijd staan we in de straat die zo belangrijk was voor mevrouw. Bloemen worden neergelegd bij haar in de koets. We vertrekken. Indrukwekkend en iedereen kijkt mee. Langs volle terrassen wordt er ruim baan gemaakt door de boa’s. Over de kaaien, de opengebroken straten zijn weer dicht, werd mij de dag voor de uitvaart medegedeeld door een Boa.
Ik kijk even naar boven en denk: ‘soms zit alles mee.’
We lopen een klein half uurtje, soms versnellen we even. De paarden geven het tempo aan. Af en toe kijk ik even om, of de iedereen het nog bijhoudt. We komen aan op de plaats waar de dienst wordt gehouden.
De klok luidt, de koetsier vindt dit spannend, maar de paarden reageren er goed op.
Mooie afscheidsdienst
De afscheidsdienst is mooi, er is veel muziek. Daar hield ze van.
Daarna vertrekken we naar de begraafplaats waar er geproost wordt op haar leven, aansluitend wordt er muziek geluisterd.
Iedereen vertrekt, we nemen afscheid. De familie is tevreden over deze dag en gaan elders verder borrelen met elkaar.
Proost! Op een mooi afscheid met een koets
Er is nog Beerenburg over. Mijn collega zegt “zullen we?” We nemen er ook één.
Proost! Op een prachtig afscheid met een koets!
Geschreven door: Anja Scheijbeler, uitvaartverzorger van Eigenstijl Uitvaartzorg
Met dank aan: Stalhouderij Vijfheerenlanden
